On the occasion of the 30th anniversary of the Vort’n Vis Kim Lefevre has constructed a few podcasts (only in Dutch unfortunately) on the early days of the Vort’n Vis and its association:
* Trailer
* Vort’n Vis Origin Story
Midden jaren ’80. Enkele tieners zoeken een ruimte om te repeteren met hun bandjes maar worden overal buitengezet. Ze ontmoeten Jan Claus, een iets oudere punk die hen wil helpen en tegelijkertijd een vrijplaats wil creëren in hun thuisstad, wat niet zo simpel is in het oerconservatieve Ieper… /// Mid 80s. A few teenagers are looking for a place to rehearse with their bands but are refused everywhere. They meet Jan Claus, a slightly older punk who wants to help out while at the same time trying to create some kind of sanctuary in their hometown, which wasn’t that simple in the ultra-conservative Ypres …
* Leed [the annual alternative festival in September]
Het is juni ’89 in Ieper. Op de Kiekenmarkt is een bouwvallig voormalig burgercafé de uitvalsbasis geworden van een bende jonge punks. Ze hebben nu niet enkel hun repetitieruimte maar ook een café inclusief publiek. En zelfs een naam. De Vort’n Vis. Jan Claus kan nu eindelijk zijn droom om in Ieper een autonome vrijplaats te creëeren waar maken. Ze vliegen er meteen in en organiseren van eerste keer een festival, het Leedfestival. Maar dat was buiten het stadsbestuur en de politie gerekend. /// June ’89 in Ypres. On the Kiekenmarkt, a dilapidated former popular pub has become the base of a gang of young punks. Now they not only have their rehearsal-room but also a pub, including an audience. There’s even a name. The Vort’n Vis. Finally Jan Claus can realize his dream of creating an autonomous sanctuary in Ypres. They immediately get started and organize a fest (the Leed Festival) for the first time. But that didn’t take the city-council and the police into account.
* De Zwitsers! [The Swiss!]
Het eerste turbulente jaar van de Vort’n Vis is achter de rug en hun Leed festival blijkt een succes. De café trekt een zeer bijzonder allegaartje van lokaal publiek maar voor de bands die in de Vort’n worden geprogrammeerd komen mensen van heinde en verre. Veel mensen herinneren zich nog legendarische shows en ook de zanger van ‘Green Day’ krijgt in deze aflevering een cameo. De Vort’n trekt ook nieuwe vrijwilligers aan, waaronder een van de organisators van de inmiddels ter ziele gegane Smurfpunx. Er zijn ook twee spijtige voorvallen die nog steeds een diepe indruk nalaten op de mensen die er toen bij waren. /// The first turbulent year of the Vort’n Vis is over and their Leed festival proves to be a success. The pub attracts a very special local mix but people come from far and wide for the bands that are programmed in the Vort’n. Many people still remember legendary shows and the singer of ‘Green Day’ also gets a cameo in this episode. The Vort’n also attracts new volunteers, including one of the organisers of the by then defunct Smurfpunx. There are also two unfortunate incidents that leave a deep impression on the people who were there at the time.
* Sojamelkjes [Soy-milk]
De jaren ’90 was de populairste periode van de Vort’n Vis, zelfs tot in Japan toe kregen ze een soort cultstatus in de Hardcore en Punk. Dat was niet enkel door hun zeer succesvolle Leedfestival, maar ook door een tweede festival: Hardcore ’92. Dit bracht een nieuwe scene naar de Vort’n: de Straight Edge. Hun cleane levensstijl was eventjes wennen voor de Crusties en Punks die tot dan toe de Vortn bevolkten en dat zorgde soms voor ongemakkelijke confrontaties. /// The 90s were the most popular period for the Vort’n Vis; even in places like Japan it developped some kind of cult-status in the hardcore & punk scene. Not only because of the very successful Leed-festival but also because of the other (summer) fest: Hardcore ’92. That brought a new scene to the Vort’n: Straight Edge. Their clean lifestyle was something to get used to for the crusties and punks that had populated the Vort’n until then, and that caused some uncomfortable confrontations.
* Eigen Baas [Boss in Your Own House]
De brouwer wil het gebouw op de Kiekenmarkt voor veel te veel geld verkopen en de Vort’n Vis-ers staan op straat. Ze vinden een pand aan de Sint-Jacobsstraat en kunnen daar een deal sluiten om het te huren. Het gebouw is ideaal qua ligging en heeft zelfs een zaal! Na de verhuis raakt de werking wat in het slop maar er komt nieuw, enthousiast bloed binnen die de boel weer op gang trekt (Bert, Jeroen en Sander). /// The brewer wants to sell the building on the Kiekenmarkt for far too much money and the Vort’n Vis people find themselves on the street. They hit upon a building in the Sint-Jacobsstraat and are able to close a deal to rent it. The building is ideal in terms of location and even has a room that can serve as a venue! After the move, the operation falls a bit into a mess but new, enthusiastic volunteers come in to get things going again (Bert, Jeroen and Sander).
* Tijdelijke Autonome Zone [Temporary Autonomous Zone]
Met een gebouw dat samenhangt met een metalen harnas hebben de Vort’n Vis-ers niet veel keuze, alles moet plat en heropgebouwd. En daarvoor hebben ze twee dingen nodig: geld en vrijwilligers. En beiden zijn schaars. Nieuwe medewerker Siebe is zijn carrière nog maar begonnen in de Vort’n en hij moet al verhuizen. Omdat de Vort’n hun werking niet wil stilleggen krijgen ze van de brouwer een ander pand toegewezen aan de Diksmuidseweg in Ieper. Hun Tijdelijke Autonome Zone, het TAZ. Het pand is een voormalig rendez-vous huis en is naar goede gewoonte een versleten krot. Vooral het zaaltje waar er optredens werden gedaan werd geroemd om zijn mini-afmetingen. Intussen breekt de zwaarste periode in de hele geschiedenis van de Vort’n aan… /// A building held together with a metal armour: the Vort’n people don’t too much choice, everything had to be torn down and rebuilt. And to be able to do that they need two things: money and volunteers. And both are scarce. New collaborator Siebe has just started his ‘career’ in the Vort’n and already has to move. Because the Vort’n does not want to stop their ‘operations’, the brewer gives them another building (on the Diksmuidseweg in Ieper). Their Temporary Autonomous Zone, the TAZ. The building is a former ‘rendez-vous’ house and, as usual, a worn-out shack. Especially the room where the concerts were happening had minute dimensions. In the mean time, the toughest period in the entire history of the Vort’n is coming…
* DIY verdomme! [DIY dammit!]
Door het werk en de benefieten van de vele vrijwilligers staat het er, het nieuwe gebouw. Het is een zware periode geweest maar het blijkt nog maar eens: You just can’t kill de Vort’n Vis. De eerste fase van de verbouwingen zijn afgerond, alles om de werking terug te kunnen opstarten en nu komt de tweede fase, de zaal, repetitieruimtes, kunstateliers,… En de ‘shitworkers’ kijken erop terug en beseffen nu pas wat ze allemaal hebben gerealiseerd en dat bijna allemaal DIY verdomme! /// Thanks to the work and benefits of the many volunteers, the new building is a fact. It has been a tough period but once again it shows : You just can’t kill the Vort’n Vis. The first phase of the renovations has been completed, everything is in place to be able to restart the operations and now comes the second phase, the venue, rehearsal-spaces, art-studios,… And the ‘shitworkers’ look back and realize now they’ve accomplished and almost all in a DIY manner damn it!
* Siempre Vort’n Vis!
De allerlaatste aflevering van de saga van de Vort’n Vis want het verhaal is verteld. De Vort’n staat er, na dertig jaar, nog steeds en zal hopelijk altijd een plaats kunnen bieden aan mensen die in de mainstream hun ding niet vinden. Alle verhalen zijn verteld, maar ik wou jullie nog een bonus-aflevering geven. Deze bestaat uit twee delen: Ik vroeg aan iedereen die aan het woord is geweest doorheen de podcast wat zij denken over de toekomst van de Vort’n. Zal het blijven voortbestaan? En in welke hoedanigheid? Het tweede deel is een verslag van ons 30-jarig verjaardagsfeest: het tweedaagse festival. Het zal zijn alsof je er bij was! Ofwel was je erbij en kan je het zo nog eens herbeleven. /// The very last episode of the Vort’n Vis saga. the story is told. The Vort’n is still there, after thirty years, and hopefully will always be (cap)able to offer space to people who don’t find their thing in the mainstream. All stories have been told but we wanted to give people this bonus episode. It consists of two parts… I asked everyone who has shared their thoughts what they think about the future of the Vort’n. Will it continue to exist? And in what capacity? The second part is a report of our 30th birthday party: a two-day festival. It will be as if you were there! Or you were there and you can relive it again…
TO BE CONTINUED …
‘Fabric’; photography by Vique Martin
Vort'n Vis in the 90s 